Σήμερον ὁ Χριστός, ἐν Ἰορδάνῃ ἦλθε βαπτισθῆναι

 

Σωτήριος Θεολόγου

Φθάνοντας προς το τέλος του Αγίου Δωδεκαημέρου και έχοντας εορτάσει τη Γέννηση και την Περιτομή του Κυρίου, εορτάζουμε και μία άλλη σημαντική, τρίτη κατά σειρά, Δεσποτική εορτή. Αυτή της Βαπτίσεως του Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο.

Μέχρι και τον 4^ο αι., η εορτή της Γεννήσεως και της Βαπτίσεως του Χριστού εορτάζονταν την ίδια μέρα. Αλλά, λόγω της σπουδαιότητας και των 2, η εορτή της Βαπτίσεως μετατέθηκε χρονικά από αυτή της Γεννήσεως.

Αυτή την ημέρα, τα ύδατα αγιάζονται από τη Βάπτιση του Χριστού. Ο Ίδιος δεν είχε ανάγκη να βαπτιστεί αλλά για να εξαγνιστεί το γένος των ανθρώπων από την αμαρτία. Άλλωστε, ο Ίδιος ο Χριστός «ἀνέβη εὐθύς ἀπό τοῦ ὕδατος», αφού δεν είχε καμία αμαρτία. Επίσης, κατά τη Βάπτιση του Κυρίου, άνοιξαν οι ουρανοί αφού ήταν κλειστοί από την αμαρτία του Αδάμ.

Σε αυτή την εορτή, έχουμε τη φανέρωση της Αγίας Τριάδος στον κόσμο.

«οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός», αναφωνεί ο Πατέρας και το Άγιο Πνεύμα κατέρχεται στην κεφαλή του Χριστού για να βεβαιώσει ότι πράγματι είναι ο Υιός του Θεού που σαρκώθηκε για να σώσει τον άνθρωπο. Το Άγιο Πνεύμα κατέρχεται για να δείξει ότι ανώτερος είναι ο Χριστός και όχι ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, όπως θεωρούσαν οι Ιουδαίοι.

Μέσω του Βαπτίσματος, τα ύδατα παρέχουν τη δυνατότητα να εξαγνιστεί ο άνθρωπος και να ξεκινήσει μία καινούργια ζωή, απαλλαγμένη από την αμαρτία. Η βάπτιση του κάθε ανθρώπου που επιθυμεί να εισέλθει στην Εκκλησία, είναι η προετοιμασία για την αιώνια ζωή.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Μαξίμοβιτς υπογραμμίζει ότι: "Κάθε χρόνο αὐτή τήν ἡμέρα ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύπτεται, ἐπαναλαμβάνοντας καί ἐπιβεβαιώνοντας ὅ,τι ἐπιτελέστηκε κατά τό Βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ. Ξανά οἱ οὐρανοί ἀνοίγουν, ξανά τό Ἅγιο Πνεῦμα κατέρχεται. Δέν τό βλέπουμε μέ τά σωματικά μας μάτια, ἀλλά αἰσθανόμαστε τήν ἐνέργειά Του. Κατά τήν τελετή τοῦ Ἁγιασμοῦ, τά ὕδατα, τά ὁποῖα καθαγιάζονται ἀπό τό γεγονός τῆς καθόδου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μεταμορφώνονται· γίνονται ἄφθαρτα καί διατηροῦν τήν ἐνέργειά τους γιά πολλά χρόνια. Ὁ καθένας μπορεῖ νά τό ἀντιληφθεῖ αὐτό – πιστοί καί ἄπιστοι, σοφοί καί ἀγράμματοι."

"Τὰ Θεοφάνεια εἶναι καθ’ ὑπερβολὴ ἡ γιορτὴ τοῦ βαπτίσματος, ὄχι μόνον τοῦ Ἰησοῦ, ἀλλὰ καὶ τοῦ δικοῦ μας. Εἶναι μία θαυμαστὴ εὐκαιρία νὰ ἀνανεώσουμε τὸ πνεῦμα τοῦ βαπτίσματος ποὺ δεχθήκαμε καὶ νὰ ἀναζωπυρώσουμε τὴ χάρη τὴν ὁποία μᾶς ἐπιδαψίλευσε. Διότι, ἡ χάρη τῶν Μυστηρίων, ἀκόμη κι ἂν διακοπεῖ ἢ ἀνασταλεῖ λόγω τῆς ἁμαρτίας, μπορεῖ νὰ ἀναβιώσει μέσα μας, ἐὰν στραφοῦμε καὶ πάλι εἰλικρινὰ πρὸς τὸν Θεό. Στὴ σημερινὴ γιορτὴ τῶν Θεοφανείων, ἂς ζητήσουμε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ μᾶς λούσει καὶ πάλι, πνευματικά, ὄχι μὲ τὴν ὑλικὴ ἔννοια, στὰ νερὰ τοῦ βαπτίσματός μας. Ἂς βυθίσουμε ἐκεῖ τὴν παλιὰ ἁμαρτωλή μας φύση, διότι τὸ βάπτισμα εἶναι ἕνας μυστικὸς θάνατος- ἂς διασχίσουμε τὴν Ἐρυθρὰ Θάλασσα ποὺ χωρίζει τὴν αἰχμαλωσία ἀπὸ τὴν ἐλευθερία καὶ ἂς βαπτιστοῦμε μαζὶ μὲ τὸν Ἰησοῦ στὸν Ἰορδάνη, γιὰ νὰ καθαριστοῦμε, ὄχι ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ Ἰωάννη ἀλλὰ ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο." (Lev Gillet, μοναχός της Ανατολικής Εκκλησίας)

 

Μέγας εἶ Κύριε, καί θαυμαστά τά ἔργα σου, καί οὐδείς λόγος ἐξαρκέσει πρός ὕμνον τῶν θαυμασίων σου