Κυριακή ΙΔ’ Λουκά: "ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· καὶ παραχρῆμα ἀνέβλεψε"

 

Σωτήριος Θεολόγου

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, ο πρωταγωνιστής της είναι ένας τυφλός άνθρωπος. Διερχόμενος ο Χριστός από την Ιεριχώ, ο τυφλός άνθρωπος καθόταν στην άκρη του δρόμου και ζητιάνευε. Άκουσε ότι ερχόταν πλήθος λαού προς το μέρος του, και ρώτησε τι συμβαίνει. Του απάντησαν ότι: "Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος παρέρχεται" και αμέσως άρχισε να φωνάζει "Ἰησοῦ, υἱὲ Δαυῒδ, ἐλέησόν με". Αφού άκουσε ο Χριστός την προσταγή του ανθρώπου, σταμάτησε την πορεία του και ήρθε προς το μέρος του. "Τί σοι θέλεις ποιήσω;", τον ρωτάει ο Χριστός· και εκείνος αποκρίνεται: "Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω" (Κύριε, θέλω να ξαναδώ). Και, ευθύς, ο Χριστός του πρόσταξε: "Ἀνάβλεψον" και αμέσως ξαναβρήκε το φως του, λέγοντάς του ότι τον έσωσε η πίστη που είχε. Βλέποντας, ο λαός το θαύμα προς τον τυφλό δοξολόγησε το Θεό.

Παρατηρούμε ότι αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε υγιής αλλά, στη διάρκεια της ζωής του, έχασε την όρασή του και βυθίστηκε στο σκοτάδι. Αλλά, δεν έχασε την πνευματική του όραση, καθώς αμέσως κατάλαβε ότι ο Ιησούς ο Ναζωραίος είναι Υιός του Θεού. Δεν μπορούσε να Τον δει, αλλά κατάλαβε ότι είναι το Φως του κόσμου, κάτι διαφορετικό μέσα στον κόσμο. Με τη βοήθεια και τη χάρη, λοιπόν, αυτής της πίστης στον Υιό του Θεού, κατάφερε να αποκτήσει ξανά το φως του πίσω.

Εμείς, από την άλλη πλευρά, είμαστε σαν τον όχλο μπροστά στο θαύμα του τυφλού ανθρώπου. Θα δοξολογήσουμε και θα πιστεύσουμε στο Θεό, όταν δούμε ένα θαυμαστό σημείο. Και ο Κύριος, μάς λέγει όλους εμάς στο πρόσωπο του Θωμά: "ὅτι ἑώρακάς με, πεπίστευκας· μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες" (επίστευσες, διότι με είδες· μακάριοι θα είναι εκείνοι οι οποίοι δεν με είδαν και θα πιστεύσουν)  (Ιω. 20, 29). Δυστυχώς, αδερφοί μου, μοιάζουμε με το Θωμά. Θα πιστέψουμε πραγματικά, όταν δούμε κάτι θαυμαστό στη ζωή μας να γίνεται.

Αλλά, υπάρχουν και άνθρωποι, εις αιώνας αιώνων, όπου δεν είδαν το Χριστό, αλλά πίστεψαν με όλη τους την καρδιά και αφιέρωσαν όλη τους τη ζωή στο θέλημα του Θεού. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι και ο, σημερινά εορταζόμενος, Όσιος Διονύσιος ο εν τω Ολύμπω. Από παιδική ηλικία, αφιερώθηκε στο Θεό και έφυγε για το Άγιον Όρος. Και η υπόλοιπη ζωή του, ήταν "εν Χριστώ".

Στη σημερινή εποχή, πλέον, έχουμε μία επιφανειακή σχέση με το Θεό. Έχουμε μία θεωρητική πίστη για το Θεό. Ενώ, ο τυφλός της σημερινής ευαγγελικής περικοπής είχε πραγματική πίστη στο Θεό και ότι μπορούσε να Τον ξαναφέρει την όρασή του πίσω.

Εμείς, πλέουμε μεταξύ πίστης και λογικής. Ναι μεν, πιστεύουμε στο Θεό, αλλά πιστεύουμε και στη λογική των πραγμάτων. Δεν δίνουμε στο Θεό το 100% του εαυτού μας για να ενεργήσει ο Ίδιος… Αφήνουμε ένα μικρό παραθυράκι και στις δυνάμεις τις δικές μας ή στη λογική κάποιων καταστάσεων. Όμως, η Ορθοδοξία δεν είναι μια θεωρητική προσέγγιση αλλά μία πρακτική εφαρμογή στη ζωή του καθενός μας. Οι Άγιοι δεν έγιναν Άγιοι λόγω μόρφωσης, αλλά έκαναν στη ζωή τους το θέλημα του Θεού.

Ας δείξουμε λίγο περισσότερη πίστη στο Θεό, για να μπορέσουμε να δούμε μία μικρή πνευματική πρόοδο του εαυτού μας!

Ο Θεός μαζί μας!