Η Μονή του Σινά και η Φωνή του Θεού μέσα στην σιγή του Όρους

 

Σωτήριος Θεολόγου, Μεταπτυχιακός Φοιτητής Θεολογίας Α.Π.Θ.

 

Εδώ και λίγους μήνες γινόμαστε θεατές σε έναν πόλεμο σχετικά με την Ιερά Αυτόνομος Βασιλική Μονή Αγίας Αικατερίνης του Αγίου και Θεοβαδίστου Όρους Σινά, όπως είναι η επίσημη ονομασία της, ή με την Μονή του Σινά.

Συμφέροντα, ίντριγκες, φιλοδοξίες, χρήμα είναι λίγα από αυτά που ακούμε καθημερινά για την συγκεκριμένη υπόθεση.

Ο χώρος είναι ιερός.

Εκεί πάτησε ο Θεός, άλλωστε τιτλοφορείται και Θεοβάδιστο Όρος, και ο Θεός έδωσε τις Δέκα Εντολές στον Προφήτη Μωυσή.

«ο Τόπος οὖτος Ἅγιος ἐστί».

Εκεί έγινε η πρώτη φανέρωση του Θεού.

Εκεί βρίσκεται η φλεγομένη αλλά μη καιομένη βάτος.

Άρα, ο ιερός τόπος απολαμβάνει του σεβασμού σύσσωμου του ορθόδοξου, εβραικού και μουσουλμανικού κόσμου. Ας μην ξεχνάμε ότι και οι Μουσουλμάνοι σέβονται ως ιερό χώρο τη Μονή.

Σε αυτό το σημείο, ο Αυτοκράτωρ της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Ιουστινιανός Α’ ίδρυσε το Μοναστήρι τον 6ο αιώνα γιατί στην περιοχή υπήρχαν πολλοί μοναχοί που ασκήτευαν στην έρημο.

Σημαντική ευλογία για την Μονή, ήταν και η μεταφορά του λειψάνου της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης της πανσόφου από τους αγγέλους, σύμφωνα με την παράδοση.

Η Μονή του Σινά όμως υπήρξε και κιβωτός για αρκετά σημαντικά κειμήλια της οικουμένης. Η Βιβλιοθήκη της Μονής συγκαταλέγεται στη δεύτερη μεγαλύτερη βιβλιοθήκη μετά τη βιβλιοθήκη του Βατικανού στη συλλογή κωδίκων και χειρογράφων.

Αυτή, λοιπόν, τη Μονή προστάτευσαν και οι Σουλτάνοι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μαζί με τους εγκαταβιούντες μοναχούς της.

1500 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας και προσφοράς της Μονής στον ορθόδοξο κόσμο.

Δεν ανήκει μόνο στους ενασκουμένους Σιναίτες Πατέρες, αλλά ανήκει σε κάθε ορθόδοξο χριστιανό και οφείλουμε να την προστατεύσουμε από κάθε σπίλωση και κατάπτωση.

Αυτή η Μονή που έδωσε τα φώτα και διέσωσε σημαντικά κειμήλια της Ορθοδοξίας, οφείλουμε να την προστατεύσουμε.

Οφείλουμε να προσευχηθούμε για όλη την κατάσταση.

Δεν ανήκει στον Ηγούμενο ή στους μοναχούς.

Όλοι οι θνητοί άνθρωποι έρχονται και παρέρχονται.

Η Μονή του Σινά, όμως, θα μείνει «εἰς τὸν αἰώνα».

Όλοι αυτοί οι νόμοι και οι θεμελιώδεις κανονισμοί οφείλονται να γίνουν σεβαστοί και να τηρηθούν τα αρχαία προνόμια της Μονής.

Η Σιναιτική Αδελφότητα προσπαθεί με τις πενιχρές δυνάμεις της να μείνει ζωντανή.

Να μην αλλοιωθεί το εκκλησιαστικό φρόνημά της από τις ξένες επιρροές και από ξένα συμφέροντα.

Να παραμείνει ως ένας ιερός χώρος για την άσκηση και την προσευχή των Πατέρων και μία κιβωτός σωτηρίας και ησυχίας στον κόσμο που κλυδωνίζεται από την καθημερινότητα και από τα προβλήματά του.

Ας μην ξεχάσουμε την ιστορία της Μονής.

Ας μην γίνει η Μονή έρμαιο των συμφερόντων και των μεγάλων δυνάμεων.

Η ιστορία θα κρίνει όλα τα γεγονότα που συνέβησαν.

Και ο Θεός θα κρίνει και τους ανθρώπους που είναι εκεί.

Είτε παρόντα, είτε απόντα.

Και «ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ ἔργα αὐτοῦ» (Ρωμ. 2,6).