«κλῖνον τὸ οὖς Σου Ἁγνή»: Το αυτί που πάντα θα μας ακούει

 

Σωτήριος Θεολόγου, Μεταπτυχιακός Φοιτητής Θεολογίας Α.Π.Θ.

Βρισκόμαστε στην προτελευταία εβδομάδα πριν εισέλθουμε στην Μεγάλη Εβδομάδα, στο Πάθος και στην Ανάσταση του Χριστού, και ακούμε τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου. Τις προηγούμενες τέσσερις Παρασκευές σε τέσσερις ισάριθμες στάσεις και, σήμερα, όλες μαζί για να τιμήσουμε αυτό το πρόσωπο, το οποίο υπούργησε το ιερό μυστήριο της θείας οικονομίας.

Για εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, το πρόσωπο της Κυρίας Θεοτόκου είναι πολύ σημαντικό και άκρως τιμητικό γιατί είναι η Μητέρα του Κυρίου μας αλλά και η δικιά μας Μάνα· η Μάνα που δεν θα μας αφήσει ποτέ και συνέχεια θα ακούει και θα είναι η μεσίτριά μας στον ουρανό.

Η αγία μας Εκκλησία κατάφερε πολύ εύστοχα να προσδώσει στην Παναγία εκείνα τα χαρακτηριστικά, τα οποία της αξίζουν· τα οποία αξίζουν στην Μάνα όλων των χριστιανών.

Σε όλες μας τις δυσκολίες, σε όλα μας τα προβλήματα, η πρώτη μας κίνηση είναι να γονατίσουμε και να παρακαλέσουμε την Κυρία Θεοτόκο· το ιερό Της εικόνισμα είναι σε κάθε σπίτι, για τις δύσκολες στιγμές.

Γοργοϋπήκοος, Γλυκοφιλούσα, Παντάνασσα, Παραμυθία, Πορταΐτισσα είναι κάποια από τα επίθετα που Την έχουμε προσδώσει.

Γιατί;

Γιατί κάθε ένας από εμάς έχει μία ιδιαίτερη σχέση μ’ Αυτήν.

Σε όλους τους αγώνες και τις κρίσιμες ελληνικές στιγμές, Αυτή είναι η βοήθεια. Η «Υπέρμαχος Στρατηγός» σε κάθε πολεμική παρέμβαση είναι εκεί για να βοηθήσει το ορθόδοξο γένος.

Και σήμερα;

Υπάρχουν άτομα, τα οποία βρίζουν και εξευτελίζουν το Πανάγιο Πρόσωπό Της.

Ποιοι είναι αυτοί, οι οποίοι θα ευτελίσουν την Παναγία;

Δεν έχει κανένας δικαίωμα να προσβάλλει τα ιερά και τα όσια του Γένους μας. Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να προσβάλλει τη θρησκεία του άλλου, στο όνομα της ελευθερίας και της αγάπης.

Γιατί, η Παναγία ήταν, είναι και θα είναι πάντα στο πλάι μας, δίπλα μας. Να μας βοηθάει και να μεσιτεύει πάντα. Ακόμα και ό,τι και να κάνουμε εμείς γι’ Αυτήν.

Άλλωστε, σε λίγες μέρες θα σταυρώσουμε ξανά τον Υιό Της. Τα πάθη μας, οι αμαρτίες μας, είναι όλα αυτά, τα οποία οδήγησαν στο Σταυρό το Χριστό.

Όπως και τότε, έτσι και τώρα, η Παναγία θα σηκώσει τρικυμία για να βυθιστεί ό,τι μάς εμποδίζει και ό,τι μάς κρατάει μακριά Της. Οι πόνοι των θλίψεων, των προβλημάτων, των δυσκολιών.

Είναι το λιμάνι μας. Η καταφυγή μας. Σε κάθε δυσκολία, ας προστρέχουμε σε Εκείνη. Σε Αυτή που γνώρισε το μεγαλύτερο πόνο· να δει τον Υιό Της σταυρωμένο.

«Παναγιά μου βόηθα και συγχώρεσε αυτούς που σε περιγελούν γιατί ακόμα δεν γνώρισαν την αγάπη Σου».