Να βάλουμε καινούργια πορεία στη ζωή μας;

 

Σωτήριος Θεολόγου, Μεταπτυχιακός Φοιτητής Θεολογίας Α.Π.Θ.

 

Είμαστε μία τελευταία ανάσα από την έναρξη της Μεγάλης Τεσσαρακοστής· εκείνης της περιόδου, η οποία θα μας προετοιμάσει πνευματικά για την μεγάλη εορτή της Ορθοδοξίας, της Ανάστασης του Χριστού. Η νίκη της ζωής έναντι του θανάτου.

Σήμερα, επαναφέρουμε στη μνήμη μας την εξορία του Αδάμ από τον Παράδεισο, αλλά και τη δική μας προσπάθεια, αν θέλουμε, να γίνουμε κάτοικοί του.

Στο ευαγγελικό απόσπασμα, παρουσιάζονται τρία γνωρίσματα για τη σωτηρία της ψυχής μας. συγχώρεση, ταπείνωση και μη επένδυση στα υλικά πλούτη.

Ο Χριστός, σήμερα, μάς παρουσιάζει έναν άλλο δρόμο.

«σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ».

Ακούμε τι μάς λέει ο Χριστός;

Να μην βλέπουν οι άλλοι ότι νηστεύουμε, αλλά να κάνουμε κρυφά για να μας το αποδώσει ο Χριστός στα φανερά.

Εμείς, όμως, τι κάνουμε;

Νηστεύουμε για να μας δει ο κόσμος και να νομίζουνε ότι είμαστε καλοί χριστιανοί που τηρούμε το νόμο του Θεού.

Φτάνουμε στο σημείο να έχουμε τη θέση του κριτή. Κατακρίνουμε τον συνάνθρωπό μας, επειδή δεν νηστεύει. Ο Απόστολος Παύλος μάς υπαγορεύει: «Σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην;».

Ποιοι νομίζουμε ότι είμαστε;

Επειδή νηστεύουμε, είμαστε Άγιοι; Αν το πιστεύουμε, είμαστε σε μεγάλη πλάνη.

Επειδή πηγαίνουμε εκκλησία και προσευχόμαστε, νομίζουμε ότι είμαστε οι μεγάλοι πατέρες και οι θεολόγοι της εκκλησίας;

Αυτό έχει όνομα. Λέγεται υποκρισία.

Είμαστε υποκριτές απέναντι στο Θεό.

Ο Θεός θέλει να μην φαίνεται η νηστεία και ο αγώνας μας, ενώ εμείς θέλουμε να φαινόμαστε ότι κάνουμε «πνευματική άσκηση».

Το στόμα μας, η γλώσσα μας, ο νους μας είναι σε άλλη συχνότητα. Είναι σε συχνότητα υπερηφάνειας, κατάκρισης, ζήλιας, εγωισμού.

«Τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν», μάς αναφέρει ο Απόστολος Παύλος.

Ας κοιτάξουμε να κάνουμε τον προσωπικό μας αγώνα. Να κοιτάξουμε ποιοι είμαστε πραγματικά. Και πρώτος εγώ που γράφω αυτές τις γραμμές. Να ταπεινώσουμε το φρόνημά μας και να αλλάζουμε τα κακώς κείμενα του εαυτού μας. Όπως έλεγε ο μακαριστός Μητροπολίτης Σισανίου Παύλος: «είμαστε υποψήφια σκουπίδια που μπορούμε, με τη χάρη του Θεού, να γίνουμε κατά χάριν θεοί».

Να ξεκινήσουμε αυτόν τον αγώνα με τη συγχώρεση. Να κάνουμε χώρο στην καδιά μας για να χωρέσει ο άλλος. Να δώσουμε χώρο με αυτούς που έχουμε μαλώσει και κρατάμε κακίες χρόνια για έναν εγωισμό ή για μια υπερηφάνεια.

Ο Χριστός, σήμερα, μάς παρουσιάζει έναν διαφορετικό δρόμο και στάση ζωής. Πορεία όχι κατά του κόσμου, αλλά προς το Θεό και αυτή η πορεία περνάει από τον διπλανό μας.

Αύριο αυτή η πορεία θα ξεκινήσει. Θέλουμε να την διαβούμε; Θέλουμε να ζήσουμε λίγο πιο κοντά το Θεό; Η αρχή γίνεται με τη συγχώρεση.

Καλή Σαρακοστή! Καλό αγώνα! Με το καλό να εορτάσουμε την λαμπροφόρο Ανάσταση του Χριστού!