Η ζυγαριά του Θεού είναι η αγάπη και η ανθρωπιά

 

Σωτήριος Θεολόγου, Μεταπτυχιακός Φοιτητής Θεολογίας Α.Π.Θ.

 

Τις προηγούμενες δύο Κυριακές, το Ευαγγέλιο μάς παρουσίασε δύο πρότυπα για τη ζωή μας· την ταπείνωση και τη μετάνοια. Την ταπείνωση του Τελώνη και τη μετάνοια του Ασώτου.

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, μάς παρουσιάζεται το γεγονός της Κρίσης ή της Δευτέρας Παρουσίας. Όλοι μας έχουμε ένα φόβο όταν ακούμε για τη Δευτέρα Παρουσία και για την Κρίση του Θεού στους ανθρώπους.

Σήμερα, ο Χριστός δεν μάς μιλάει με κάποια παραβολή· αλλά με τα ίδια Του τα λόγια. Είναι πολύ σημαντικό αυτό το γεγονός, γι’ αυτό μιλάει ο Ίδιος.

Όταν θα ξαναέλθει ο Χριστός στον κόσμο, αλλά, αυτή τη φορά, με τη δόξα Του και με όλους τους αγγέλους, θα καθίσει στο θρόνο Του. Θα συγκεντρωθούν γύρω Του, όλοι οι λαοί και θα ξεχωρίσει τους ανθρώπους στα δεξιά και στα αριστερά Του.

Σε αυτούς που θα είναι δεξιά Του, θα πει: «Δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου·ἐπείνασα γὰρ καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με,γυμνὸς καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθατε πρός με».

Και σε εκείνους που θα είναι αριστερά, θα πει: «Πορεύεσθε ἀπ᾽ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ·ἐπείνασα γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με,ξένος ἤμην καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με».

Το κριτήριο;

«ἐφ᾽ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε» ή «ἐφ᾽ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε».

Η σχέση μας με τον συνάνθρωπό μας.

Άρα, ο άλλος άνθρωπος είναι το διαβατήριο για να πάω στον Παράδεισο. Η αγάπη και η ανθρωπιά που θα δείξω θα είναι τα εχέγγυα για την είσοδό μου στη Βασιλεία των Ουρανών.

Όπως είπε και ένας Γερμανός φιλόσοφος «εἶμαι τόσο μεγάλος ὅπως ὁ Θεός, ὁ Θεὸς εἶναι τόσο μικρὸς ὅσο ἐγώ».

Η Κρίση δεν θα είναι για μια στιγμή. Δεν θα είναι για τις πράξεις μας που πράξαμε την τελευταία στιγμή.

Θα κριθούμε για όλη μας τη ζωή.

Και η ζυγαριά του Θεού δεν θα έχει ανθρώπινα κριτήρια ή αδυναμίες. Αλλά, την αγάπη και την ανθρωπιά.

Δώσαμε αγάπη στους ανθρώπους;

Σε όλη μας την πορεία στη ζωή, καταφέραμε να κάνουμε πράξη τη λέξη ανθρωπιά;

Αυτό μάς το λέει και ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στο Ευαγγέλιο. Όποιος αγαπάει το Θεό και δεν αγαπάει τον συνάνθρωπό του, είναι ψεύτης.

Βγήκαμε καθόλου από το καβούκι του «εγώ» μας για να συναντήσουμε τον άλλο άνθρωπο;

Σε μία κοινωνία, στην οποία η σχέση με τον συνάνθρωπο είναι δούναι και λαβείν, ξεχάσαμε να δώσουμε αγάπη. Ξεχάσαμε να αγκαλιάσουμε τον άνθρωπο. Όποιος και αν είναι αυτός. Η γυναίκα μας, τα παιδιά μας, οι συνάδελφοι στην εργασία, οι πονεμένοι.

Ξεχάσαμε το ρόλο μας επάνω σ’ αυτό τον κόσμο. Να βοηθάμε τους άλλους. Να δίνουμε αγάπη σε όλους.

Η ψυχή δεν γεμίζει με τίποτα άλλο παρά με το μοίρασμα της αγάπης σε άλλους.

Προσπαθούμε να γεμίσουμε την καρδιά και την ψυχή μας, με διάφορα υλικά αγαθά και με εφήμερες ανάγκες.   

Η ψυχή, όμως, θέλει αγάπη. Και ας μην την νοιώσουν οι άλλοι. Εμείς θα έχουμε την συνείδησή μας καθαρή ότι δώσαμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε.

Σε μία εβδομάδα, ξεκινάει το στάδιο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Ας προσπαθήσουμε να το πορευτούμε με αγάπη και με ανθρωπιά στους άλλους. Και τότε, σίγουρα, κάναμε ένα βήμα πιο κοντά στο Θεό και στην Ανάστασή Του, την οποία θα ζήσουμε σε λίγες μέρες.