Κυριακή μετά τα Φώτα: Πορεία προσέγγισης στο Χριστό

 

Σωτήριος Θεολόγου, Μεταπτυχιακός Φοιτητής Θεολογίας Α.Π.Θ.

Βρισκόμαστε, αγαπητοί μου, μετά το γεγονός της Βάπτισης του Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό και ο Χριστός ενημερώνεται για την σύλληψη του Ιωάννη του Προδρόμου από τον Ηρώδη τον Αντίπα και φεύγει για τη Γαλιλαία.

Αφήνει, λοιπόν, την Ναζαρέτ και πηγαίνει στην Καπερναούμ, η οποία ήταν στα παράλια της Γεννησαρέτ, στα όρια των φυλών Ζαβουλών και Νεφθαλείμ. Και εκπληρώθηκε η ρήση του προφήτη Ησαΐα ότι «ὁ καθήμενος ἐν σκότει φῶς εἶδεν μέγα, καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς».

Από εκείνη τη στιγμή, ο Χριστός άρχισε το δημόσιο έργο Του· κηρύττοντας τη μετάνοια γιατί έχει πλησιάσει η βασιλεία των ουρανών.

Ας σταθούμε σε ορισμένα σημεία της ευαγγελικής διήγησης. Ο προφήτης Ησαΐας χαρακτηρίζει το λαό, αυτός ο οποίος κάθεται στο σκοτάδι είδε φως μεγάλο.

Άραγε, ποιο είναι το σκοτάδι που είχε ο λαός σε εκείνη την περιοχή;

Ήταν το πνευματικό.

Ήταν βυθισμένοι μέσα στην αμαρτία. Νοιαζόταν, μόνο, για τη διασκέδαση, την καλοπέραση, τις ηδονές και τα χρήματα.

Μόνο για τα επίγεια υλικά. Ήταν δούλοι των επίγειων αγαθών και απολαύσεων.

Και, ξαφνικά, φαίνεται ένα φως. Ένα μεγάλο φως.

Ποιο είναι αυτό;

Ο Χριστός.

Η παρουσία του Χριστού στην περιοχή.

Για ποιο πράγμα μίλησε ο Χριστός σε αυτούς τους ανθρώπους;

Μίλησε για τη μετάνοια.

Όχι για μεγάλες θεωρίες και πράγματα που δεν θα καταλάβαιναν.

Αλλά, για την αλλαγή ζωής. Για την αλλαγή της νοοτροπίας τους για να βρούνε το αληθινό φως.

Το φως που θα φωτίσει τη ζωή τους και θα αλλάξουν στάση σ’ αυτήν.

Αυτή την αλλαγή θέλουμε και σήμερα.

Και σήμερα, όπως εκείνη η περιοχή έτσι και εμείς, είμαστε βυθισμένοι στο σκοτάδι. Είμαστε επηρεασμένοι από το σκοτάδι που κυκλοφορεί στον κόσμο. Είμαστε στο βούρκο των επίγειων απολαύσεων και δεν μπορούμε να ξεφύγουμε.

Έρχεται ο Χριστός και μάς δίνει το φως Του. Μάς δίνει την ελπίδα για κάτι άλλο.

Για μία ζωή που δεν τελειώνει. Για μία ζωή που δεν έχει πόνο και οδυρμό.

Ένα κήρυγμα διαφορετικό από όλα τα άλλα.

Το σκοτάδι το βλέπουμε καθημερινά γύρω μας.

Γνωρίζουμε, επίσης, και που είναι το μεγάλο φως.

Για να ξεκινήσουμε κάτι διαφορετικό, χρειάζεται να το θέλουμε.

Χρειάζεται να σηκωθούμε από το βούρκο του σκότους και να ξεκινήσουμε να περπατάμε προς το φως.

Η πορεία που θα κάνουμε να είναι πορεία προσέγγισης στο φως.

Μέχρι πού;

Μάς το λέει ο Απόστολος Παύλος, σήμερα, στην επιστολή του προς Εφεσίους.

«εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ», μέχρι να γίνουμε ώριμοι και να φτάσουμε στην πληρότητα που είναι ο Χριστός.