Η στάση των Μυροφόρων οδοδείκτης στη ζωή μας

 

Σωτήριος Θεολόγου, Μεταπτυχιακός Φοιτητής Θεολογίας Α.Π.Θ.

Χριστός Ανέστη!

Μέσα στην αναστάσιμη περίοδο, και αφού έχουμε εορτάσει την ψηλάφηση του Θωμά, εορτάζουμε σήμερα τις Αγίες Μυροφόρες. Εκείνες τις γυναίκες που είχαν το θάρρος να αλείψουν το σώμα του Χριστού αλλά και να ακούσουν πρώτες την ευχάριστη είδηση.

Χωρίς να φοβηθούν, χωρίς να τρομάξουν ήταν οι πρώτες που την Κυριακή το πρωί ξεκίνησαν για το μνήμα, όπου ήταν ενταφιασμένος ο Χριστός. Η Μαρία η Μαγδαληνή, η Μαρία η μητέρα του Ιακώβου και η Σαλώμη ήταν η χορεία των Μυροφόρων γυναικών.

Όμως, είχαν έναν μεγάλο προβληματισμό. «τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου;». Εκείνη η πέτρα που έφραζε την είσοδο του μνημείου.

Φθάνοντας, είδαν τον λίθο να έχει κυλήσει.

Και μετά, αρχίζει η διήγηση της πρώτης μαρτυρίας της Αναστάσεως. «Εἰσελθοῦσαι εἰς τὸ μνημεῖον εἶδον νεανίσκον καθήμενον ἐν τοῖς δεξιοῖς, περιβεβλημένον στολὴν λευκήν, καὶ ἐξεθαμβήθησαν». Ο Άγγελος τους λέει ποιον ψάχνουν. «Ἰησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον», για να λάβουν την απάντηση από τα χείλη του αγγέλου: «ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε».

Τότε, τους παραγγέλλει ο άγγελος να κηρύξουν την έγερση του Χριστού στους μαθητές και στον Πέτρο και ότι θα Τον συναντήσουν στη Γαλιλαία, όπως τους είπε ο Χριστός.

Σήμερα, τιμάμε αυτές τις γυναίκες, οι οποίες δεν έφυγαν ποτέ από κοντά από τον Χριστό.

Στο Σταυρό εκεί.

Άκουσαν τα τελευταία Του λόγια.

Στον Ενταφιασμό εκεί.

Στην Ανάσταση εκεί.

Και ο Χριστός τις τίμησε, ορίζοντάς τες να είναι οι πρώτοι φορείς του μηνύματος της Αναστάσεώς Του.

Αυτές, λοιπόν, οι Μυροφόρες δεν κάμφθηκαν σε καμία απειλή και σε κανέναν φόβο. Ήθελαν να κάνουν όλα αυτά προς τον Διδάσκαλό τους και τα κατάφεραν, σε αντίθεση με τους μαθητές, οι οποίοι ήταν κρυμμένοι «διὰ τον φόβον τῶν Ἰουδαίων». Ούτε στρατιωτική φρουρά, ούτε Ιουδαίοι ήταν αρκετοί για να σταματήσουν την επιθυμία των Μυροφόρων.

Εμείς, σήμερα, μοιάζουμε στο θάρρος των Αγίων Μυροφόρων;

Μάλλον όχι.

Με την πρώτη δυσκολία το βάζουμε στα πόδια. Με τα πρώτα προβλήματα ξεχνάμε τα πάντα.

Ποια Ανάσταση να κηρύξουμε όταν φοβόμαστε για το «τι θα πει ο κόσμος;».

Ας αναρωτηθούμε λίγο· είμαστε άξιοι να λεγόμαστε χριστιανοί και να εορτάζουμε την Ανάστασή Του;

Ας αφήσουμε τα λόγια του π. Ανανία Κουστένη να μας μιλήσουν για τις Μυροφόρες: «Έχομε εδώ τις Μάρτυρες, λοιπόν, της Αναστάσεως του Χριστού. Η Εκκλησία μάς βεβαιώνει πάντοτε για τα θεία ρήματα, για τις μεγάλες αλήθειες της, κατά τον καλύτερο και πειστικότερο τρόπο. Πώς και με τι να ευχαριστήσομε τον Αναστάντα Χριστό; Ας Τον παρακαλέσουν οι Μάρτυρες της Ταφής και της Αναστάσεώς Του και για μας και για την κάθε ψυχή. Το χρειαζόμαστε».

Η στάση αυτή των Μυροφόρων ας γίνει οδοδείκτης και για τη δική μας τη ζωή!

Αληθώς Ανέστη!