Κυριακή των Μυροφόρων: Το θάρρος των Μυροφόρων

 

Σωτήριος Θεολόγου

Βρισκόμαστε στην τρίτη Κυριακή από το Πάσχα, και όλες οι ακολουθίες έχουν ως κεντρικό θέμα την Ανάσταση του Χριστού· οι ύμνοι, το ευαγγέλιο, οι εορτές. Ακόμα, και στη Θεία Λειτουργία κυριαρχεί ο αναστάσιμος χαρακτήρας της, καθώς μετά την έναρξη αυτής ψάλλεται ο Αναστάσιμος παιάνας: «Χριστός Ανέστη».

Αυτός ο ξεχωριστός χαιρετισμός, όπου λέγεται όλα αυτά τα χρόνια και μεταφέρει από εποχή σε εποχή, το μεγαλύτερο μήνυμα της ανθρωπότητας· ότι ο Χριστός νίκησε το θάνατο και χάρισε σε όλους μας την αιώνια ζωή.

Αλλά, ας αναρωτηθούμε λίγο· ποιοι ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που άκουσαν το μήνυμα της Αναστάσεως;

Οι πρώτοι άνθρωποι ήταν οι Μυροφόρες γυναίκες. Ούτε καν οι μαθητές του Χριστού και οι πλούσιοι της εποχής εκείνης.

Και σίγουρα, αναρωτιόμαστε, γιατί πρώτες αυτές και όχι οι μαθητές που ήταν πιο κοντά με τον Χριστό.

Οι Μυροφόρες γυναίκες ήταν, από την αρχή της δράσης του Χριστού, κοντά Του. Δεν τον εγκατέλειψαν ποτέ.

Οι μαθητές Του;

Ο Ιούδας Τον πρόδωσε για τριάντα αργύρια, ο Πέτρος Τον αρνήθηκε τρεις φορές και οι μαθητές, πλην του Ιωάννη, έφυγαν φοβούμενοι για τη ζωή τους. Όσους βοήθησε σε όλα αυτά τα χρόνια της δράσης ο Χριστός, συσπειρώθηκαν μαζί με τους εχθρούς και ζητούσαν τη σταύρωσή Του.

Από την άλλη πλευρά, οι Μυροφόρες ποτέ δεν εγκατέλειψαν το Χριστό. Παρατηρούσαν από απόσταση τι συνέβαινε στο Διδάσκαλό τους.

Είδαν τη Σταύρωσή Του.

Έμειναν στο Γολγοθά.

Άκουσαν τα τελευταία λόγια του Χριστού επάνω στο Σταυρό.

Είδαν το θάνατό Του στο Γολγοθά.

Αλλά, ακόμη και τότε, δεν έφυγαν.

Έμειναν για να κλάψουν το νεκρό σώμα Του. Βοήθησαν τον Ιωσήφ και τον Νικόδημο στη ταφή του Χριστού και έφυγαν από το μνημείο όταν είχε δύσει ο ήλιος.

Την επόμενη μέρα, ετοίμασαν τα αρώματα για να μυρώσουν το σώμα του Χριστού. Ήξεραν ότι υπάρχει στρατιωτική φρουρά που φύλασσε τον τάφο και μία μεγάλη πέτρα που υπάρχει στην είσοδο του τάφου.

Δεν ήταν, όμως, αρκετά για να σταματήσουν την απόφαση των γυναικών. Ξεκινάνε πολύ νωρίς το πρωί για να αλείψουν το σώμα Του. Η μόνη απορία που είχαν ήταν πως θα μπορούσαν να μετακινήσουν την πέτρα από την είσοδο του μνημείου.

Αυτή την αγάπη, την τόλμη είδε ο Χριστός στις Μυροφόρες γυναίκες και ήθελε με κάποιον τρόπο να τις ανταποδώσει. Η ανταπόδοση αυτής της αγάπης και αφοσίωσης προς το Χριστό, ήταν να ακούσουν πρώτες το μήνυμα της Αναστάσεως από τον Άγγελο και να δουν τον Αναστημένο Χριστό, παίρνοντας οδηγία να μεταδώσουν το μήνυμα της Αναστάσεως στους μαθητές και στις μαθήτριες.

Ο Αρχιμανδρίτης Ανανίας Κουστένης γράφει σχετικά για τις Μυροφόρες: «Έχομε εδώ τις Μάρτυρες, λοιπόν, της Αναστάσεως του Χριστού. Η Εκκλησία μάς βεβαιώνει πάντοτε για τα θεία ρήματα, για τις μεγάλες αλήθειες της, κατά τον καλύτερο και πειστικότερο τρόπο. Πώς και με τι να ευχαριστήσομε τον Αναστάντα Χριστό; Ας Τον παρακαλέσουν οι Μάρτυρες της Ταφής και της Αναστάσεώς Του και για μας και για την κάθε ψυχή. Το χρειαζόμαστε».

Εμείς, σήμερα, ας πάρουμε για μάθημα την αγάπη και αφοσίωση αυτών των γυναικών προς το Χριστό και να τις εφαρμόσουμε στη ζωή μας, έχοντας ως πρότυπο αυτές τις γυναίκες.

Χριστός Ανέστη!