Ο μήνας του Ιανουαρίου, είναι γεμάτος με μνήμες Ιεραρχών και Πατέρων της Εκκλησίας. Ξεχωρίζουν ανάμεσά τους οι Αθανάσιος και Κύριλλος πατριαρχών Αλεξανδρείας, Γρηγόριος Νύσσης, Γρηγόριος Θεολόγος και άλλοι. Στο τέλος του μήνα, όμως, εορτάζουμε την "Μνήμη τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν καὶ Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καὶ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου".
Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, ο πρωταγωνιστής της είναι ένας τυφλός άνθρωπος. Διερχόμενος ο Χριστός από την Ιεριχώ, ο τυφλός άνθρωπος καθόταν στην άκρη του δρόμου και ζητιάνευε. Άκουσε ότι ερχόταν πλήθος λαού προς το μέρος του, και ρώτησε τι συμβαίνει. Του απάντησαν ότι: "Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος παρέρχεται" και αμέσως άρχισε να φωνάζει "Ἰησοῦ, υἱὲ Δαυῒδ, ἐλέησόν με". Αφού άκουσε ο Χριστός την προσταγή του ανθρώπου, σταμάτησε την πορεία του και ήρθε προς το μέρος του. "Τί σοι θέλεις ποιήσω;", τον ρωτάει ο Χριστός· και εκείνος αποκρίνεται: "Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω" (Κύριε, θέλω να ξαναδώ). Και, ευθύς, ο Χριστός του πρόσταξε: "Ἀνάβλεψον" και αμέσως ξαναβρήκε το φως του, λέγοντάς του ότι τον έσωσε η πίστη που είχε. Βλέποντας, ο λαός το θαύμα προς τον τυφλό δοξολόγησε το Θεό.
Σήμερα,
Κυριακή ΙΒ’ Λουκά, ο Ιησούς Χριστός μάς παρουσιάζει την παραβολή των δέκα
λεπρών. Μία σημαντική παραβολή όπου το νόημά της -ιδίως για τις μέρες μας-
είναι εξίσου σοβαρό και σημαντικό.
Τη συγκεκριμένη παραβολή, την παραθέτει μόνο ο Ευαγγελιστής Λουκάς καθώς και ο ίδιος είναι ιατρός. Είναι από τα τελευταία θαύματα του Χριστού.
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΚΛΗΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΥΣΕΒΗ ΛΑΟ
ΤΟΥ ΚΑΘ΄ΗΜΑΣ ΠΑΛΑΙΦΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ
Ἁγαπητά μου Παιδιά, Πρεσβύτεροι, Διάκονοι, Ἀναγνώστες, Μοναχοί, Μοναχές, ἀδελφοί μου και ἀδελφές μου σέ ὅλες τίς εὐλογημένες χῶρες τῆς Ἀφρικανικῆς γῆς, χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε καί πάλιν ἐρῶ χαίρετε!
Μετά από την δημιουργία εξαρχίας στην Αφρική από το Πατριαρχείο Ρωσίας, ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρος με έκτακτη σύνοδο των Αρχιερέων του Αλεξανδρινού Θρόνου προσπάθησε να αντιδράσει στις αντικανονικές ενέργειες του νεοπαγούς Πατριαρχείου της Μόσχας.
Από όλο το
Ευαγγέλιο του Ιωάννη, ξεχωρίζει το παραπάνω χωρίο για τους Ποιμένες της
Εκκλησίας (ιεράρχες και ιερείς).
Με απλά λόγια, τι μας λέει;
Την
προηγούμενη εβδομάδα εορτάσαμε τη Βάπτιση του Ιησού Χριστού από τον "προεξάρχων
τῆς πανηγύρεως" Ιωάννη τον Πρόδρομο στον Ιορδάνη ποταμό.
Από σήμερα, Κυριακή μετά τα Φώτα, ο ευαγγελιστής Ματθαίος μάς παρουσιάζει τα πρώτα δημόσια βήματα του Χριστού.
Φθάνοντας προς το τέλος του Αγίου Δωδεκαημέρου και έχοντας εορτάσει τη Γέννηση και την Περιτομή του Κυρίου, εορτάζουμε και μία άλλη σημαντική, τρίτη κατά σειρά, Δεσποτική εορτή. Αυτή της Βαπτίσεως του Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο.
Ιωάννης βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ κηρύσσων βάπτισμα
μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν (Μκ. 1, 4)
Ήδη,
πορευόμαστε τις πρώτες ημέρες του νέου έτους και η εκκλησία μάς προβάλλει ένα
πρότυπο αγιοσύνης, πριν τη μεγάλη Δεσποτική εορτή των Θεοφανείων.
Εύκολα, μπορούμε να διακρίνουμε κάποιους Αγίους, οι οποίοι ασκήθηκαν στη γη. Αλλά, ο Ιησούς Χριστός, για έναν Άγιο, έδωσε την παρακάτω διαβεβαίωση: "ουκ εγήγερται εν γεννητοίς γυναικών μείζων αυτού". Κανείς δεν γεννήθηκε μεγαλύτερος από αυτόν.